Kur'ân-ı Kerîmin bazı surelerini ayırıp onlara kurtaran sureler denmesi

(Bölümün numarası 2; Page No. 477)  Kur'ân-ı Kerîm okumakla ilgili bid’atlar. (Bölümün numarası 2; Page No. 478)  Kur'ân-ı Kerîm'in bazı surelerini ayırıp onlara kurtarıcı sureler denmesi. (1260) no'lu fetvadan: Soru 1: İçerisinde Kehf, Secde, Yasin, Fussilet, Dühan, Vakıa, Haşr ve Mülk Surelerinin bulunduğu kurtarıcı sureler diye isimlendirilen bir nüshayla, Medine-i Münevvere'deki Dârü'l-Hadis öğrencilerinden bazıları bana geldi. Mekke ve Medine mescidlerinde ve diğer yerlerde bundan bir çok nüshanın dağıtıldığı söylendi. Bu surelerin bu vasıfla tahsisi ve bu isimle isimlendirilmesine delil var mıdır?.

Cevap 1: Kur'an-ı Kerim, bütün sure ve ayetleriyle kalplerdeki manevi hastalıklara şifadır. Mü'minler için bir hidayet ve rahmettir. Ona sarılanlar ve onun hidayetiyle küfür, dalalet ve elim azaptan uzaklaşanlar için bir kurtuluştur. Allah Rasûlü (s.a.v.) sözüyle, ameliyle ve takrirleriyle hastalara okumanın caiz olduğunu beyan etmiştir. Bu sekiz surenin kurtarıcı olarak vasıflandırıldığına veya isimlendirildiğine dair Ondan bir rivayet sabit olmamıştır. Bilakis, kendisinin üç sureyle Allah'a sığındığı: (İhlas Suresi), De ki: O, Allah birdir. (Felak Suresi), De ki: sabahın Rabbine sığınırım! ve (Nas Suresi). De ki: insanların rabbine sığınırım! (Bölümün numarası 2; Page No. 479) yatmadan önce bunları üç defa okuduğu ve her defasında iki avucuna üflediği ve ellerini, yüzüne ve vucudundan mümkün olan yerlere sürdüğü sabit olmuştur. Ebu Said de, kendisini yılan sokan kafirlerden bir kabilenin büyüğüne Fatiha suresi'ni okumuş ve Allah'ın izniyle iyileşmiştir. Nebi (s.a.v) de bunu onaylamıştır. Yatmadan önce "Ayetü'l-Kürsî"yi okumayı ve onu kim okursa o gece şeytanın ona yaklaşamayacağını takrir etmiştir. Kim, soruda zikredilen sureleri kurtarıcı sureler diye tahsis ederse o cahil bir bida'tçıdır. Kurtuluş, korunma yahut teberrük ümidiyle, bu sureleri Kur'an'ın diğer surelerinden bu tertip üzere ayıran kimse, bu konuda isaet ve isyan etmiş olur. Bu durumda sahabenin üzerinde icma ettiği Hz. Osman mushafının tertibine uymamış ve Kur'anın çoğunu terkedip, Rasûlullah'ın (s.a.v.) ve sahabeden hiç birinin yapmadığı surelerin bazısını tahsis etmiş olur.Buna göre, münkerden kaçınmak ve onu izale etmek için bu işin yasaklanması ve bu nüshalardan basılanlara el konulması gerekir.Başarı Allah'tandır! Efendimiz Muhammed'e (s.a.v.), âilesine ve sahabesine salât ve selam olsun.