Arafat'a çıkmak ve Cebel-i Rahme'de namaz kılmak

(16) no'lu fetva: Hamd yalnız Allah'adır. Hz. Muhammed, âilesine ve ashabına da salât u selam olsun... Diyeceklerime gelince: Bilimsel araştırma ve fatva daimi komisyonu sayın Adalet Bakanı vasıtası ile Mekke mahkemesi başkanından gelen fetva isteğini inceledi. Yazı 1.11.391 h. tarih ve 1639 sayılı idi. Bu yazı ile Bilimsel Araştırmalar, fetva, davet ve irşat idaresi başkanına havale edilmişti. Gönderen idare ise Büyük Alimler Genel İdaresi tarafından 2/29 sayı ve 18.1. 1392 tarihli bir yazı ile gönderilmişti. Bu yazı Arafatın zirvesinde Cebel-i Rahme diye meşhur olan yere giden geçidi genişletme ile ilgili idi. Amaç yankesicilerin hacıları soymalarına kolaylık sağlayan izdiham problemini çözmek ve genişliği sağlamak için bu geçidin ortasında bulunan namazgahı ortadan kaldırmanın mümkün olup olmadığı hakkında idi.

Fetva komisyonu konuyu araştırdıktan sonra şu cevabı verdi. (Bölümün numarası 11; Page No. 207)  Hz. Peygamber'in insanların arasında Cebel-i Rahme diye meşhur olan Arafat'ın zirvesine çıkmayı teşvik ettiğine dair bir haber sabit değildir. Sonra Hz. Peygamber'in haccını yaparken bu dağa çıkma ve orayı haccın ibadetlerinden birisi sayma gibi bir sünneti yoktur. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: Menasikinizi (hac fiillerini) benden alınız. Hulefâ-i râşidîn ve diğer sahabiler ve güzellikle onlara uyanlar hep böyle hareket etmişlerdir. Ve onlar haclarını yaparlarken bu zirveye çıkmamışlar ve buraya çıkmayı hac ibadeti olarak kabul etmemişlerdir. Hz. Peygamber'den sabit olan, bu zirvenin alt tarafındaki büyük kayaların yanında durmuş olduğudur. Resulullah şöyle buyurmuştur: Ben burada vakfe yapıyorum. Arafat'ın her yeri vakfe yeridir. yalnız Urane vadisi'de durmayın buradan kalkın Bundan dolayı bir çok alim Hac esnasında haccın fiili diye Cebel-i Rahmeye çıkmak bidattir demişlerdir. Bu alimler arasında En-Nevevi, Şeyhu'l-İslam İbn Teymiye, Şeyh Sıddık Han da bulunmaktadır. Bu açıklamadan söz konusu geçidin genişletilmesinin gerekmediği ortaya çıkmış olmaktadır. Bunun yanında buranın işlek bir yol haline getirilmesinin de gerekmediği anlaşılmaktadır. Çünkü bu bidati yerleştirme ve bunu yapanlara kolaylık sağlama anlamına gelir. Çünkü Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: Her kim işimiz (dînimiz) üzere olmayan bir iş işlerse, o işlediği şey reddolunmuştur. Hz. Peygamber'in (Bölümün numarası 11; Page No. 208) Arafattaki vakfe yerinde nafile namaz kılmak gibi bir sünneti olmamıştır. Tam aksine orada öğle ve ikindi namazlarını birleştirerek ve kasr ederek (kısaltarak) kılmakla yetinmiştir. Cebel-i Rahme denilen tepeyi namazgâh edinmemiştir. Arafe günü bu tepeye çıkan kimse nafile veya farz kılsın diye namazgâh edinmemiştir. Tam aksine öğle ve ikindi namazlarını kıldıktan sonra güneş batana kadar Allah'ı tesbih ederek, lâ ilâhe illallah diyerek, hamd ederek, tekbir getirerek ve telbiyede bulunarak Allah'ı zikir, Rabbine dua ve yakarma ile meşgul olmuştur.Bu tepeyi oraya çıkan namaz kılsın diye mecid ve musalla edinmek cahillerin uydurduğu bid'atlerdendir. Netice olarak mevcut namazgâhı geçidi genişletmek için değil, bid'ati ortadan kaldırmak için ortadan kaldırmak gerekir. Münker yapanlar ve halkı aldatanlar saf hacıları kandırma fırsatı bulamamaları için bunu yapmak gerekir. Bir de bu kimselerin hacıları bu tepeye çıkarma veya namazgâhına götürme gibi arzularını kesmek için bunu yapmak gerekir. Hacıları yorgunluğa maruz bırakma ve paralarını çalma gibi olumsuzlukların önüne geçmek için bunu yapmak gerekir. Arafat dağında bu mekanda oraya çıkanlar namaz kılsa bile buraya mescit ahkamı verilmez. Bu hüküm imzalanarak karar altına alınmıştır. Başarı Allah'tandır! Efendimiz Muhammed'e (s.a.v.), âilesine ve sahabesine salât ve selam olsun.