Kötü alışkanlıklar edinmek ve Anne babaya itaat

(10918) Numaralı fetva: (Bölümün numarası 25; Page No. 196)  (Bölümün numarası 25; Page No. 197) Soru: Ben on sekiz yaşında bir gencim. Allah'a hamdolsun, yaklaşık on beş yaşlarımda Rabbim bana lütufta bulundu ve beni hidayete erdirdi, bana doğru yolu gösterdi. Ondan önce ben namazlarımı terk eder, hırsızlık, mastürbasyon yapmak ve uygunsuz video izlemek gibi günahlar işler, anne babama isyanda bulunurdum. Fakat Allah'ın bana hidayet vermesinden sonra, size söylediğim gibi on beş yaşlarımdan yalaşık bir buçuk yıl geçene kadar çok iyiydim. Namazlarımı vakitlerinde kılmaya başladım, hırsızlığı ve mastürbasyon yapmayı bıraktım. Anne ve babama itaat etmeye başladım. Yine toplum içinde de yalnız kaldıklarında da Allah'tan korkan dindar arkadaşlar edindim. Fakat bir anda durumum yine değişti. Sürekli mastürbasyon yapmaya, müstehcen filmler izlemeye, hırsızlığa ve anne babama yeniden isyankar davranmaya başladım. Çünkü babam cimri bir adamdı. Ondan korkuyor, hırsızlık yapabileceğime kendimi ikna ediyor ve ondan para çalıyordum. Bunu yapmaya devam ettim, dindar arkadaşlarımdan da uzaklaştım. Ve bu bahsettiğim günahlarımı Allah'tan başkası bilmiyor. Ama Allah Te'âlâ benim bu fiillerin haram olduğunun, caiz olmadığının farkında olduğumu da biliyor. Bu davranışlarımdan uzaklaşmak için çok çabalıyorum fakat nefsim beni bazı sözlerle kandırıyor. Mesela kedi kendime diyorum ki: "Acaba bu günahlarıma rağmen namazlarım kabul olur mu? Benim beş vakit namazı ve cuma namazlarımı eda ettiğimi Allah biliyor. Hatta ben Ramazan'da teravih namazlarından bir rekat bile terk etmiyorum. Kur'ân'ı hatmediyor, tüm oruçlarımı tutuyorum." Ama bu hayata takatim kalmadı. Çoğu zaman annem ile aramda husumet oluyor. Onu yaklaşık üç gün terk ediyorum, onunla konuşmuyorum, o da benimle konuşmuyor. Ve bu durum en ufak bir tartışmada bile böyle sürüp gidiyor. Aynı şekilde babamla da böyleyim. Ayrıca yalan, artık benim için basit bir şey haline geldi. Ondan şiddetle nefret ettiğim zamanlarda, kurtulmaya çalıştım fakat yapamadım. Aynı zamanda etrafımdaki herkes, arkadaşlarım okuldaki hocalarım beni seviyorlar. Çevremdeki insanlar işlediğim günahlara rağmen beni sevdiklerini söylüyorlar. Saygıdeğer hocam, vallahi ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Önce Allah'tan isteyerek, sizden bana en kısa zamanda durumuma çare olacak bir cevap vermenizi rica ediyorum. Bugün de ben bu haldeyim. Allah sizi muhafaza eylesin.